LUCIFER

LUCIFER
I.
LUCIFER
Ep. Calaritanus in Sardinia, A. C. 355. a Constantio Imp. cui persuaserat, ut Conc. Mediolanicelebraret, ad decidendas controversias tum vigentes, in exilium pulsus, sub Iuliano revocatus est, A. C. 361. Antiochiae, schisma sublaturus, Eccl. in Euzoium Atianum. Meletium et Eustathianos divisâ, Paulinum Ep. surtogavit, de quo cum Orthodoxi convenire non postent, dissidium acrius exarsit. Quod cum vehementer displicuisset Euseb. Vercell. a Conc. Alexandrino ad id ipsum misso, ut pax redderetur Eccl. Lucifer indignatus, quidquam a se factum irritum reddi, separatione factâ, in Sardiniam concessit: Nomen et originem schismati accommodans, quod multum damni Orbi Christiano dedit: Athanasio, et Hier. in Cat. c. 95. dial. de Lucif. Chr. laudatus, et licet a Theodoreto in Hist. erroris novi auctor dicatur, ab Epiphanio tamen et Philastrio, haereticis non accensitus: Inscriptis suis acerrimus, contra Constantium inprimis, emissis. Opera eius edita A. C. 1568. Patisiis. Intrepidus porro, zelo fervens, sed flecti nescius. Vide Athanas. Augustin. de haer. et Agone c. 30. Sulp. Seu. Sacr. Hist. l. 2. c. 55. et 60. Rufin. Socr. Sozomen. Theodoret. etc. Quibus addi potest, apud Bartholomaeum Gobetum, Calari impressa, A. C. 1639. Defensio sanctitatis B. Luciferi et Primatûs Archiep. Calaritani.
II.
LUCIFER
una errantium stellarum, quam et Venerem appellamus, quae mane Solem praecedens, unaque cum Aurora sese ostendens) unde et Aurorae fil. fingitur) Lucifer dicitur; vesperi autem Solem subsequens, Hesperus nominatur. Virg. Ecl. 8. v. 17. Aen. l. 2. v. 801. et l. 8. v. 589. et seqq.
Qualis ubi Oceani perfusus Lucifer undâ,
(Quem Venus ante alios astrorum diligit ignes,
Extulit os sacrum caelo, tenebrasque resolvit.
Val. Facc. Argon. l. 6. v. 532.
—— Qualis roseis it Lucifer alis,
Quem Venus illustri gaudet produere caelo.
Nic. Lloyd. Hinc Dux et Imp. astrorum poetis. Unde Ovid. Met. l. 2. v. 115.
——— Diffugiunt stellae, quarum agmina cogit
Lucifer, et caeli statione novissimus exit.
Quae notissima. Illud non protritum, huic astro incubuisse ab iisdem, curam Solaris currûs equorumque, Horis ab aliis datam, Nonnus initio l. 12. Dion.
—— πυριγλην´ου δ᾿ ἐλατῆρος
Φωςθφόρος αἰγλήεις τετράζυγος ἐγγύθι δίφροὐ
Θῆκε τὰ θερμὰ λέπαδναε, καὶ ἀςτερόεςςαν ὶμάςθλην.
Γείτονος Ω᾿κεανοῖο παρὰ προχοῆσι καθήρας
Μυδαλέων ἱδρῶτι πυριτρεφέων δέμας ἵππων.
Idem autem cum Hespero s. Vespero id astrum esse, primus traditur observâsse Pythagoras. De qua re pulchre Lutatius ad Stat. Theb. l. 6. v. 239.
Lucifer, et totidem Lunae praevenerat ignes.
Lucifer et mane oritur et vespere, sed equo mutato: quam rem sciunt sidera, quod unum astrum sit--poetae autem quadrigas dant Soli, bigas Lunae, equos singulos sideribus. Et quidem de equo Luciferi vide. Hier. Alexandrum Comm. ad Tab. Solis p. 88. et 89. nec non Ianum Dousam fil. ad Tibull. c. 3. Moneo hîc saltem, equum illum Cyllarum nonnullis, ahis Aethonem dici. Ita enim vet. Schol. ad Stat. d. l. v. 241.
Sidera et alterno deprenditur unus in ortu.
Veneris stella peculiaris est Lucifer, qui dum mane oritur, sic appellatur et est Phosphorus et Hesperus, denominatus sic a Rege Hesperiae, i. e. Hispaniae, quierat Magus et Astrologus ---- Idem dicitur dicitur Adonis suisse in evius meoriam adscribitur Veneri. Eundem et Castorem dicebant, et equum illi adscribebant Cyllarum, quem alii Aethonem appellavêrunt. Ubi quod de Castore habet, confirmatur ex Fulgentio, quem Castoras fratres (h. e. Castorem et Pollucem, qui fraternae catitatis hoc munus a fabulatoribus habent, ne ambo simul vel apud Superos, vel apud Inferos sint) pro Lucifero et Noctifero dicere, docet ad Claud. de IV. Cons. Honorii. Carm. 8. v. 561.
Qui fugiat hinnitu stellas, roseoqueve domatur.
Lucifero. ------ ------ ------
Casp. Barth. Uti vero Castor hic contra vulgatas fabulas Lucifer, sic Mercurius apud Nonnum 1. 6. quem hoc nomine incessit Patrus Cunaeus, Antecessor Clarissimus Athenaei Lugduno Batavi ingens Decus et Ornamentum. Vir profundae et consummatae eruditionis insignis poeta, Literatorum Mecaenas. non satis poetice, cur enim tanto fabulatori non et tale quid liceat? uti ait Barth. idem Animadvers. ad Sat. l. 4. Sylv. 6. v. 15.
Donce ab Elysiis prospexit sedibus alter.
Castor. etc.
Plura hanc in rem, inprimis de astri huius cultu. Vide hic passim, ubi de Diis, Hespero, alibi.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужен реферат?
Synonyms:

Look at other dictionaries:

  • Lucifer — (zu lat. lucifer „lichtbringend“) ist die Bezeichnung u. a. für Lucifer (Römische Mythologie), Personifikation des Morgensterns in der römischen Mythologie Luzifer, eine mythologisch biblische Gestalt, gleichbedeutend mit einem Namen des… …   Deutsch Wikipedia

  • Lucifer — • The name Lucifer originally denotes the planet Venus, emphasizing its brilliance Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Lucifer     Lucifer      …   Catholic encyclopedia

  • Lucifer — O.E. Lucifer Satan, also morning star, from L. Lucifer morning star, lit. light bringing, from lux (gen. lucis) light (see LIGHT (Cf. light) (n.)) + ferre carry (see INFER (Cf. i …   Etymology dictionary

  • Lucifer — Lu ci*fer, n. [L., bringing light, n., the morning star, fr. lux, lucis, light + ferre to bring.] [1913 Webster] 1. The planet Venus, when appearing as the morning star; applied in Isaiah by a metaphor to a king of Babylon. [1913 Webster] How art …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Lucĭfer — (gr. Phosphoros, Lichtbringer), 1) der Planet Venus, wenn er früh vor der Sonne aufgeht, Morgenstern; dagegen Hesperus als Abendstern; 2) in neueren christlichen Mythen der Teufel; 3) (Homo lucifer), s. Geschwänzte Menschen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Lucifer — Lucifer, ursprünglich Lichtträger, griechisch Phosphoros, ein Beiname des Venusplaneten als Morgenstern. Nach der Mythe ein Sohn des Kephalos und der Aphrodite, der Vater der Hesperiden und des Dädalion. Später nannte man auch den Teufel Lucifer …   Damen Conversations Lexikon

  • Lucifer — {{Lucifer}} »Lichtbringer«, der Morgenstern (gr. Heosphoros), der zunächst nicht als Planet Venus erkannt wurde. Für die christlichen Kirchenväter wurde Lucifer zum Namen des Teufels als eines gefallenen Engels, weil sie eine auf den König von… …   Who's who in der antiken Mythologie

  • Lucifer — Lùcifer m DEFINICIJA mit. 1. kršć. pali arkanđeo koji se pobunio protiv Boga i zbog toga bio bačen u pakao; često poistovjećivan sa Sotonom; »Svjetlonoša« 2. personifikacija zvijezde Danice 3. pren. zao čovjek, oličenje vraga ETIMOLOGIJA lat.… …   Hrvatski jezični portal

  • lucifer — (De Lucifer, príncipe de los ángeles rebelados). 1. m. poét. lucero (ǁ planeta Venus). 2. Hombre soberbio, encolerizado y maligno …   Diccionario de la lengua española

  • Lucifer — ► NOUN 1) the Devil. 2) literary the planet Venus in the morning. 3) (lucifer) archaic a match. ORIGIN Latin, light bringing, morning star …   English terms dictionary

  • Lucĭfer [1] — Lucĭfer (Luzifer), lat. Übersetzung des griechischen Phosphoros, »Lichtbringer«, der Abend und Morgenstern; bei den Kirchenvätern auf Grund der Stellen Jes. 14, 12 und Luk. 10, 18 der Fürst der Finsternis, da man dort eine Hindeutung auf den Fall …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”